صُوف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صُوف: (أَصْوافِها وَ أَوْبارِها) موهايى كه بر بدن چهارپايان مى‌رويد گاهى كمى نرم‌تر است كه آن را پشم مى‌گویيم و عرب آن را
«صُوف» مى‌نامد.
(و جمع آن
أصواف است).
(وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَ جَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَ يَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَ مِنْ أَصْوَافِهَا وَ أَوْبَارِهَا وَ أَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَ مَتَاعًا إِلَى حِينٍ) (و
خدا براى شما از خانه‌هايتان محلّ سكونت و آرامش قرار داد؛ و از پوست چهارپايان نيز براى شما خانه‌هايى (خيمه‌هايى) قرار دادكه روز كوچ كردن و روز اقامتتان، به آسانى مى‌توانيد آنها را جا به جا كنيد؛ و از پشم‌ها و كرک‌ها و موهاى آنها، براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله
(وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها) عطف است بر من جلودها و تقديرش جعل لكم من
اصوافها- خدا قرار داد براى شما از پشم‌هاى آنها يعنى گوسفندان و اوبارها يعنى مال شتران و اشعارها يعنى مال بزها اثاثا اثاثى كه در خانه‌هايتان به كار ببريد و متاعا و متاعى كه از آن بهره‌مند شويد الى حين البته اين بهره‌مندى تا مدتى است محدود، بعضى گفته‌اند: اين قيد مدت محدود اشاره است به اينكه همه اين نعمت‌ها فانى و از بين رفتنى است، پس عاقل نبايد به خاطر اين‌ها نعيم آخرت را از دست بدهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صُوف»، ص۳۳۹.
