• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صُحُف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صُحُف (به ضم صاد و حاء) از واژگان قرآن کریم جمع صحیفه به معنای چیز گسترده است،
مثل: صحیفه صورت انسان و نیز صحیفه‌ای‌ که در آن می‌نویسند.
صحائف که جمع دیگر آن می‌باشد در کلام اللّه به‌ کار نرفته است.




صُحُف به معنای چیز گسترده است.
صُحُف جمع صحیفه است، مثل: صحیفه صورت انسان و صحیفه‌ای‌ که در آن می‌نویسند.


به مواردی از صُحُف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - صُحُفِ‌ (آیه ۳۶ سوره نجم)

(اَمْ لَمْ یُنَبَّاْ بِما فِی‌ صُحُفِ‌ مُوسی‌)
(آيا از آنچه در كتب موسی نازل گرديده با خبر نشده است.؟!)


۲.۲ - الصُّحُفُ‌ (آیه ۱۰ سوه تکویز)

(وَ اِذَا الصُّحُفُ‌ نُشِرَتْ)
(و آن هنگام كه نامه‌هاى اعمال گشوده شود.)


۲.۳ - الصُّحُفِ‌ (آیه ۱۸ سوره اعلی)

(اِنَّ هذا لَفِی‌ الصُّحُفِ‌ الْاُولی‌. صُحُفِ‌ اِبْراهِیمَ وَ مُوسی‌)
(اين دستورها در کتب آسمانی پيشين نيز آمده است، در كتب ابراهیم و موسى.)


۲.۴ - صُحُفاً ( آیه ۲ سوره بینه)

(رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً)
(پيامبرى‌ از سوى خدا بيايد كه كتب پاک آسمانى را بر آن‌ها بخواند.) )
مراد از صحف در آیات فوق نامه‌ها و کتاب‌های پیامبران و نامه‌های اعمال است.



صحف ۸ بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۰-۱۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۷۶.    
۳. طریحی طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۷۷.    
۴. نجم/سوره۵۳، آیه۳۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۷۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۴۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۰۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۷۲.    
۱۰. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۵۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲۰، ص۲۱۵.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳۰.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۴.    
۱۶. اعلی/سوره۸۷، آیه۱۸ و ۱۹.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۰.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۷۰.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۲.    
۲۲. بینه/سوره۹۸، آیه۲.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۸.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۷۲.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۳۷.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۱۳.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۹۳.    
۲۸. نجم/سوره۵۳، آیه۳۶.    
۲۹. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۰.    
۳۰. اعلی/سوره۸۷، آیه۱۸ و ۱۹.    
۳۱. بینه/سوره۹۸، آیه۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صحف»، ج۴، ص۱۱۰-۱۱۱.    






جعبه ابزار