• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَیْف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَیْف (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: صَیف (لغات‌قرآن)، صَیْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، صیف.


صَیف (به فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای تابستان است.


صَیف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۹.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۳.    
به معنای تابستان است.


به موردی از صَیف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الصَّیْفِ‌ (آیه ۲ سوره قریش)

(لِاِیلافِ قُرَیْشٍ. اِیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیْفِ‌)
[۴] قریش/سوره۱۰۶، آیه۱ و ۲.    

(نابودى فيل‌سواران به خاطر اين بود كه قریش به اين سرزمين مقدّس الفت گيرند و زمينه ظهور پیامبر فراهم شود. • الفت آنها به اين سرزمين و بازگشت آنها به آن‌جا در سفرهاى زمستانه و تابستانه.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۲۸.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۹۵.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۲۹.    

ربیع اسم بهار آمد خریف اسم خزان آن‌گه • شتاء و صیف بی‌شبهه زمستان است و تابستان


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۹.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۳.    
۴. ↑ قریش/سوره۱۰۶، آیه۱ و ۲.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۲۸.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۹۵.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۲۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صیف»، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قریش
جعبه ابزار