صَیْد (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صَيْد (به فتح صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای شکار کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره عاقبت تکبر از این واژه استفاده نموده است.

---

صَيْد به معنای شکار کردن آمده است. «يَصَادهُ‌ صَيْداً: قنصهُ‌ و اخذهُ‌ بحيلة»

---

• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عاقبت تکبر فرموده است:«فَاللهَ اللهَ فِي ... وَسُوءِ عَاقِبَةِ الْكِبْرِ، فَإنَّهَا مَصْيَدَةُ إِبْلِيسَ الْعُظْمَى، وَمَكِيدَتهُ الْكُبْرَى» «خدا را خدا را در بدی عاقبت تکبر، آن تله بزرگ شیطان و حیله بزرگ‌تر اوست.»
«مصیده» چیزی‌که با آن شکار می‌شود، جمع آن «مصائد» است.

---

این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---