• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَفْن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَفْن (قاموس قرآن (جلد ۴))
دیگر کاربردها: صفن (ابهام‌زدایی).


صَفْن (به ضم صاد و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم است. صافنات جمع صافنه و آن اسبی است که بر سه پای ایستاد و گوشه سم چهارم به زمین گذارد.


صَفْن:
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۷.    
[۳] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۲۵۵.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۷۳.    
صافنات جمع صافنه و آن اسبی است که بر سه پای ایستاد و گوشه سم چهارم به زمین گذارد.
[۵] شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۱۵۳.    
در اقرب الموارد هست «صَفَنَ‌ الفَرَسُ‌ صُفُوناً: قام علی ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة»
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صفن.


(اِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِ‌ الصَّافِناتُ‌ الْجِیادُ)
[۷] ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
(به خاطر بياور هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند.)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    

این لفظ در کلام اللّه مجید فقط یک بار بکار رفته است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۷.    
۳. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۲۵۵.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۷۳.    
۵. ↑ شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۱۵۳.    
۶. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صفن.
۷. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صفن»، ج۴، ص۱۳۵.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات قرآنی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار