• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَفْصَف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَفْصَف (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: صَفْصَف (لغات‌قرآن)، صفصف (مقالات مرتبط).


صَفْصَف (به فتح صاد و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم، به معنای زمین همواری است که علف ندارد.


صَفْصَف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۴.    
[۲] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۲۵۳.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۱.    
زمین همواری است که علف ندارد. گوئی در همواری مانند یک صف است.
[۴] شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۵۴.    
راغب اصفهانی نیز چنین گفته است.
[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۶.    
در اقرب الموارد گفته: «الصَّفْصَفُ‌: الْمُسْتَوَی مِنَ الْاَرْضِ»
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صفصف.


وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً. فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً
[۷] طه/سوره۲۰، آیه۱۰۵ و ۱۰۶.    
یعنی: «تو را از کوه‌ها پرسند، بگو خدایم آنها را بطور کامل پراکنده می‌کند و زمین را بیابان هموار می‌گرداند، در آن پستی و بلندی نبینی.»

این کلمه در کلام اللّه بیشتر از یک بار نیامده است‌.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۴.    
۲. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۶، ص۲۵۳.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۱.    
۴. ↑ شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۵۴.    
۵. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۶.    
۶. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صفصف.
۷. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۱۰۵ و ۱۰۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صفصف»، ج۴، ص۱۳۴.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات قرآنی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار