صَرْم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَرْم (به فتح صاد و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای چیدن و بریدن است.
مشتقات
صَرْم که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
لَیَصْرِمُ (به فتح لام، یاء، سکون صاد و کسر راء) به معنای بچینند؛
صارِمِینَ (به کسر راء) به معنای بچینند؛
الصَّرِیمِ (به فتح صاد مشدد) به معنای سوخته و بی‌علف گردید، است.
صَرْم به معنای چیدن و بریدن است.
«صَرَمَهُ صَرْماً: قطعه بائنا- صَرَمَ النَّخْلَ وَ الشَّجَرَ: جَزَّهُ.» صَریم به معنی
مصروم است، یعنی: چیده شده و قطع شده.
به شب و روز که هر یک از دیگری قطع و بریده می‌شود،
صریم گفته می‌شود.
به شب تاریک و تل خاک که از تل بزرگ جدا شده باشد،
صریم گفته می‌شود.
در
اقرب الموارد آمده به
زمین سیاه که هیچ چیز نمی‌رویاند،
صریم اطلاق می‌شود.
شمشیر را از آن جهت که برنده است،
صارم گویند.
به مواردی از
صَرْم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اِذْ اَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّها مُصْبِحِینَ) «قسم خوردند که میوه‌های باغ را وقت صبح بچینند.»
(اَنِ اغْدُوا عَلی حَرْثِکُمْ اِنْ کُنْتُمْ صارِمِینَ) «صبح در کشت خویش باشید اگر می‌خواهید بچینید.»
(فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ فَاَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ) «در حالی‌که آن‌ها خفته بودند گردنده‌ای و بلایی از جانب
پروردگارت به آن باغ دور زد و مانند
زمین سوخته و بی‌علف گردید.»
از همه معانی که درباره صریم نقل شد، مناسب‌تر معنایی است که از اقرب الموارد نقل شد.
زیرا در آیات بعدی هست که اهل باغ چون آن را دیدند نشناختند و گفتند: راه گم کرده‌ایم، این نشان می‌دهد که باغ در اثر بلا به صورت
زمین سیاه بی‌علف در آمده بود و اگر فقط میوه‌اش از بین می‌رفت و مصروم می‌شد اشتباه نمی‌کردند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صرم»، ج۴، ص۱۲۵.
