صَدیق (مفردات‌قرآن)

صَدیق (به فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای دوست و رفیق است.

صَدیق به معنای رفیق است.
آن‌که دوستی و محبتش راست است‌.

به موردی از صَدیق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(فَما لَنا مِنْ شافِعِینَ وَ لا صَدِیقٍ‌ حَمِیمٍ)
((افسوس‌ كه‌ امروز) شفاعت‌كنندگانى براى ما وجود ندارد، و نه دوست گرم و پر محبّتى.)

صَدیق به معنای رفیق است. آن‌که دوستی و محبتش راست است‌.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۷.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۷۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۰۰.
۴.	↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۰-۱۰۱.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۰۷.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۱.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۴.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۳۸.