صَدید (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَدید:
(مِن مَّاء صَدِيدٍ) صَدید: چنان كه علماى لغت گفته‌اند چركى است كه ميان پوست و گوشت جمع مى‌شود.
در ضمن واژه
«صديد» را آب جوشان نيز گفته‌اند.
همچنان كه آیه مورد بحث مى‌گويد:
«...و از
آب بدبوى متعفنى نوشانده مى‌شود»
(مِنْ مٰاءٍ صَدِيدٍ) جمله‌اى كه در اين آيه آمده به اين معنى است كه در جهنم از يک آب بدبوى متعفن بدمنظر همانند چرک و خون به شخص
کافر گردنكش منحرف مى‌نوشانند.
به موردی از کاربرد
صَدید در
قرآن، اشاره می‌شود:
(مِّن وَ رَآئِهِ جَهَنَّمُ وَ يُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ) (به دنبال او
جهنم خواهد بود و از آب بد بوى متعفّنى نوشانده مى‌شود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صديد به معناى چركى است كه از رحم سرازير شود و اين معرفى آبى است كه
کفار در جهنم مى‌نوشند. كلمه تجرع به معناى نوشيدن مشروب بطور جرعه جرعه و دائم است. كلمه اساغة به معناى جريان دادن نوشيدنى‌ها در حلق است، وقتى گفته مى‌شود ساغ الشراب معنايش اين است كه نوشيدنى را در حلق خود مى‌ريخت و وقتى گفته مى‌شود أسغيته الشراب معنايش اين است كه من نوشيدنى را در حلق او ريختم، در مجمع البيان چنين آمده است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صَدید»، ج۲، ص۵۸۰.
