صَبْغ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَبْغ (به فتح صاد و سکون باء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای رنگ کردن است.
جمع
صَبْغ،
اَصْباغ و جمع الجمع آن
اَصابيغ است كه دوبار در «
نهج البلاغه» ديده مىشود.
از ماده
صَبْغ شش مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
صَبْغ (مثل عقل و علم) به معنای رنگ کردن است.
جمع
صَبْغ،
اَصْباغ و جمع الجمع آن
اَصابيغ است.
برخی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
امام (صلواتاللهعلیه) در وصف
طاووس فرموده است:
«كَصِبْغِ الْوَسِمَةِ الْيَمانيَّةِ.» «مانند رنگ وسمه
یمن.»
«وسمه» علفی است که با آن رنگ میکنند.
امام (صلواتاللهعلیه) درباره
پرندگان فرموده است:
«وَ نَسَقَها عَلَى اخْتِلافِها فی الاْصابيغِ بِلَطيفِ قُدْرَتِهِ وَ دَقيقِ صَنْعَتِهِ» «مرتب كرد پرندگان را با اختلاف رنگهاى آنها با
قدرت نافذ و
صنعت دقيق خويش.»
این ماده شش بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صبغ»، ج۲، ص۶۲۷.