• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صمعاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صَمعاء، حیوان فاقد گوش یا دارای گوش کوچک و غیر طبیعی است.



صمعاء که مذکر آن «اصمع» می‌باشد در کلمات فقها وصف حیوان قربانی آمده و مراد از آن حیوانی است که در اصل خلقت فاقد گوش و یا دارای گوش کوچک و غیر طبیعی است.


واژه یاد شده به مناسبت در باب حج به کار رفته است.

۲.۱ - در حج

از شرایط قربانی حج تام بودن اعضای آن است و حیوان ناقص کفایت نمی‌کند؛ لیکن اگر صمعاء باشد در اینکه مصداق ناقص است یا تام، اختلاف است. گروهی قربانی کردن چنین حیوانی را کافی دانسته‌اند
در مقابل، برخی در کفایت آن اشکال کرده و احتیاط واجب را در ترک آن دانسته‌اند.
[۶] مناسک حج (مراجع)، ص۳۹۹.



۱. تحریر الاحکام، ج۱، ص۶۲۵.    
۲. تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۲۶۴.    
۳. الدروس الشرعیة، ج۱، ص۴۳۷.    
۴. مدارک الاحکام، ج۸، ص۳۳.    
۵. ذخیرة المعاد، ج۳، ص۶۶۷.    
۶. مناسک حج (مراجع)، ص۳۹۹.



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۱۰۵، برگرفته از مقاله «صمعاء».    


رده‌های این صفحه : حج | فقه | قربانی




جعبه ابزار