• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صلّوا و سلّموا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صلّوا و سلّموا: (صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا)
صلّوا و سلّموا: «صلّوا» امر به طلب رحمت و درود فرستادن به پيامبر است.
امّا «سلّموا» يا به معناى تسلیم در برابر فرمان‌هاى پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) است.



به موردی از کاربرد صلّوا و سلّموا در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - صلّوا و سلّموا (آیه ۵۶ سوره احزاب)

(إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا)
(خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند؛ اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد، بر او درود فرستيد و در برابر اوامر او كاملًا تسليم باشيد.)

۱.۲ - صلّوا و سلّموا در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: قبلا گفتيم كه كلمه صلاة در اصل به معناى انعطاف بوده و صلات خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است، به وسيله رحمتش، البته انعطافى مطلق، چون در آيه شريفه‌ صلات را مقيد به قيدى نكرده و همچنين صلات ملائکه او بر آن جناب، انعطاف ايشان است بر وى، به اين‌كه او را تزكيه نموده و برايش استغفار كنند و صلات مؤمنین بر او انعطاف ايشان است به وسيله درخواست رحمت براى او.
در اين‌كه قبل از امر به مؤمنين كه بر او صلوات بفرستيد، نخست صلات خود و ملائكه خود را ذكر كرده، دلالتى هست بر اينكه صلوات مؤمنين بر آن جناب به پيروى خداى سبحان و متابعت ملائكه اوست و اين خود نهى آينده را تاكيد مى‌كند. از طريق شیعه و سنی هم روايت بسيار زياد رسيده، در اين‌كه طريق صلوات فرستادن مؤمنين بر آن جناب، اين است كه از خدا بخواهند بر او و آل او صلوات بفرستد.

۱.۳ - صلّوا و سلّموا در تفسیر نمونه

«...اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد بر او درود فرستيد و سلام گوييد و تسليم فرمانش باشيد» (صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً)
در اين‌باره مفسران بحث‌هاى مختلفى دارند، آن‌چه مناسب‌تر با ريشه لغوى اين دو كلمه و ظاهر آيه به نظر مى‌رسد اين است كه: «صلّوا» امر به طلب رحمت و درود فرستادن به پيامبر است، امّا «سلّموا» يا به معنى تسليم در برابر فرمان‌هاى پيامبر گرامى اسلام است، چنان كه در آيه ۶۵ سوره نساء آمده:
(...ثُمَّ لاٰ يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّٰا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً) «مؤمنان كسانى هستند كه به داورى تو تن دهند و حتى در دل از قضاوتت كمترين ناراحتى نداشته باشند و تسليم مطلق شوند»
چنان كه در روايتى از امام صادق (علیهالسلام) مى‌خوانيم:
«ابو بصیر» از محضرش سؤال كرد منظور از «صلات» بر پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) را فهميدم، اما معنى تسليم بر او چيست؟ امام فرمود: «هو التّسليم له فى الامور.» «منظور تسليم بودن در برابر هر كار است» و يا به معنى «سلام فرستادن بر پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) به عنوان: «السّلام عليک يا رسول اللّه»» است كه محتوايش تقاضاى سلامت پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) از پيشگاه خداست.
«ابو حمزه ثمالی» از يكى از ياران پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) به نام «كعب» چنين نقل مى‌كند:
«هنگامى كه اين آيه (احزاب۵۶/.) نازل شد عرض كرديم سلام بر تو را مى‌دانيم، ولى صلات بر تو چگونه است؟ فرمود: «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد كما صلّيت على ابراهيم انّك حميد مجيد و بارك على محمّد و آل محمّد كما باركت على ابراهيم و آل ابراهيم انّك حميد مجيد»
از اين حديث، هم چگونگى صلات و درود بر پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) روشن مى‌شود و هم معنى سلام مشخص می‌شود.
گرچه اين دو معنى براى سلام كاملا متفاوت به نظر مى‌رسد، ولى با دقت مى‌توان آن‌ها را به نقطه واحدى معطوف كرد و آن تسليم قولى و عملى در برابر پيامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) است، زيرا كسى كه به او سلام مى‌فرستد و تقاضاى سلامت او را از خدا مى‌كند نسبت به او عشق مى‌ورزد و او را به عنوان پيامبرى واجب‌الاطاعه مى‌شناسد.


۱. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۴۹۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۴۲۱.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۲۶۶.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۸۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۷، ص۴۱۷.    
۷. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۶.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۲۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۰۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۳۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۱۶۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۷۹.    
۱۳. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۶.    
۱۴. نساء/سوره۴، آیه۶۵.    
۱۵. حلی، عزّالدین، مختصر بصائر الدّرجات - ط المطبعة الحیدریة، ص۷۲.    
۱۶. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۱۲، ص۱۱۶.    
۱۷. عطاردی، عزیزالله، مسند الإمام الصادق أبی عبد الله جعفر بن محمد(ع)، ج۷، ص۴۰۱.    
۱۸. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۶.    
۱۹. تستری، قاضی نور الله، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۹، ص۶۰۷.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۷۹.    
۲۱. کاشانی، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ج۷، ص۳۲۱.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۷، ص۴۱۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صلّوا و سلّموا»، ج۲، ص۶۲۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره احزاب | لغات قرآن




جعبه ابزار