صَفْصَف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَفْصَف (به فتح صاد، سکون فاء و فتح صاد) از
واژگان قرآن کریم به معنای زمین همواری است که
علف ندارد.
این کلمه یک بار در
قرآن آمده است.
صَفْصَف زمین همواری است که علف ندارد.
گویی در همواری مانند یک
صف است.
راغب اصفهانی نیز چنین گفته است.
در
اقرب الموارد آمده است:
«الصَّفْصَفُ: الْمُسْتَوَی مِنَ الْاَرْضِ»
به مواردی از
صَفْصَف که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً «تو را از کوه‌ها پرسند، بگو
خدایم آن‌ها را به طور کامل پراکنده می‌کند، زمین را بیابان هموار می‌گرداند و در آن پستی و بلندی نبینی.»
این کلمه یک بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صفصف»، ج۴، ص۱۳۴.
