• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صعر (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَعَر (به فتح صاد و عین) یکی از واژگان نهج البلاغه به معنای میل به طرف راست یا چپ که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به مالک اشتر نخعی از این واژه استفاده نموده است.



صَعَر به معنای میل به طرف راست یا چپ آمده است.
راغب اصفهانی میل گردن گفته و گوید: تصعیر آن است که از روی تکبّر گردن خویش را بگرداند و به روی شخص نگاه نکند.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه به مالک اشتر فرموده است:«ثُمَّ اللهَ اللهَ فِي الطَّبَقَةِ السُّفْلَى... وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لَهُمْ» «خدا را به نظر آور درباره طبقه پائین‌تر مردم، رویت را از روی تکبّر از آنها بر مگردان.»


این واژه فقط یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۷.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۶۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۴.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۱۸، نامه ۵۳.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳،ص۱۱۱، نامه ۵۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۸، نامه ۵۲.    
۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۷، ص۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صعر»، ج۲، ص۶۳۷.    






جعبه ابزار