• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَرْم (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَرْم (به فتح صاد و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای چیدن، بریدن و جدا کردن است.
صِرْمَه (به کسر صاد و سکون راء و فتح میم) قطعه‌اى از شتران را گويند كه عدد آن‌ها از ده تا نوزده يا از بيست تا سى و يا چهل و يا پنجاه است.
هفت مورد از اين ماده در «نهج البلاغه» آمده است.



صَرْم به معنای چیدن و بریدن و جدا کردن آمده است.
«صَرَمَهُ.. صَرْماً قَطَعَهُ بائناً؛ و النَّخْلَ والشَّجَرَ: جَزَّهُ.»
صِرْمَه قطعه‌اى از شتران را گويند كه عدد آن‌ها از ده تا نوزده يا از بيست تا سى و يا چهل و يا پنجاه است.



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - تَصَرَّمَتْ - خطبه ۵۲ (دنیا)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«أَلا وَ إِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضاء.»
(آگاه باشيد! دنیا گويا پايان يافته و وداع خويش را اعلام داشته است.)
گویی انسان را به میوه‌ای تشبیه کرده که چیده می‌شود.


۲.۲ - تَصَرُّم - خطبه ۱۹۸ (بعثت پیامبر اکرم)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در جاى ديگرى فرموده:
«ثُمَّ إِنَّ اللهِ سُبْحانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً بالْحَقِّ حينَ ... وَ اقْتِراب مِنْ أَشْراطِها وَ تَصَرُّم مِنْ أَهْلِها.»
«خداوند آن حضرت را مبعوث کرد در وقت... نزدیک شدن اسباب قیامت و قطع شدن دنیا از اهلش.»
نظیر (اقْتَرَبَتِ السّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ.) (قیامت نزدیک شد و ماه از هم شكافت!)


۲.۳ - صُرومُ - خطبه ۱۹۵ (آخرت)

آن حضرت درباره آخرت فرموده:
«تَشْخَصُ فيهِ الاَْبْصارُ وَ تُظْلِمُ لَهُ الاَْقْطارُ وَ تُعَطَّلُ فيهِ صُرومُ الْعِشارِ.»
یعنی «در آن، چشم‌ها خیره می‌شود، اطراف عالم ظلمانی می‌گردد و گله‌های شتران آبستن به سر خود رها می‌گردند.»
«عشار» جمع عُشَراء و آن ناقه‌اى است كه ده ماه از حملش گذشته است.
اشاره به (وَ اِذا الْعِشارُ عُطِّلَتْ.) (و با ارزش‌ترين اموال به دست فراموشى سپرده شود.)



این واژه هفت بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۱.    
۳. جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۶۵.    
۴. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۷، ص۱۲۰.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۲۰۰.    
۶. فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۱، ص.۱۱۲۹    
۷. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۲.    
۸. جوهری، ابو‌نصر، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۶۵.    
۹. ابن فارس، احمد، مجمل اللغه، ج۱، ص۵۵۵.    
۱۰. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۷، ص۱۲۱.    
۱۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۱، خطبه ۵۲.    
۱۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۹۶، خطبه ۵۲.    
۱۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه ۵۲.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.    
۱۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۵.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۷.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۵۸۶-۵۸۷.    
۱۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۱۳.    
۱۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۳۲.    
۲۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰۱، خطبه ۱۹۸.    
۲۱. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۲۰۲، خطبه ۱۹۳.    
۲۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه ۱۹۸.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۹، خطبه ۱۹۸.    
۲۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۸.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۲۸.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۹۸-۶۹۹.    
۲۷. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۰۲-۳۰۳.    
۲۸. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۹۴.    
۲۹. قمر/سوره۵۴، آیه۱.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
۳۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۹۵، خطبه ۱۹۰.    
۳۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۰، خطبه ۱۹۵.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۱، خطبه ۱۹۵.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۴.    
۳۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۰-۷۹۱.    
۳۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۴۰-۶۴۱.    
۳۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۱۹۷-۱۹۸.    
۳۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۱.    
۴۰. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۱، ص۲۴۷.    
۴۱. صاحب بن عباد، المحیط فی اللغه، ۱، ص۴۳.    
۴۲. تکویر/سوره۸۱، آیه۴.    
۴۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۶.    
۴۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۱، خطبه ۵۲.    
۴۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰۱، خطبه ۱۹۸.    
۴۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۱، خطبه ۱۹۵.    
۴۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۳۹، خطبه ۱۹۰.    
۴۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۵۰، نامه ۳۱.    
۴۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۴۶، خطبه ۸۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صرم»، ج۲، ص۶۳۶.    






جعبه ابزار