صدای پرندگان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

به استناد آیه ۴۴ سوره اسراء و روایات یاد شده، تمام حیوانات، بلکه مخلوقات، دارای نطق و کلام هستند و تسبیح‌گوی پروردگار متعال می‌باشند که کلامشان برای انبیا و امامان مفهوم است.

---

روایات بسیاری وارد شده است که امامان (علیهم‌السلام)، مانند پیامبران نه‌تنها به زبان تمام اهل عالم آشنا و قادر به تکلم آن بودند، بلکه حتی به زبان حیوانات از جمله پرندگان نیز آشنایی داشته و آن‌ را می‌فهمیدند.

۱.۱ - حدیثی از امام سجاد و امام صادق

در این ارتباط امام سجاد و امام صادق (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «چنان‌که در آیه «عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»؛ «ای مردم! زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده، و از هر چیز به ما عطا گردیده است»، آمده که پروردگار به حضرت سلیمان (علیه‌السلام) علم به سخن پرندگان و برخی از اشیا را عنایت کرده به ما علاوه بر فهم و علم به سخن پرندگان، علم به تمام اشیا را عنایت فرموده‌اند».

۱.۲ - روایتی از ابوحمزه ثمالی

هم‌چنین ابوحمزه ثمالی می‌گوید: نزد امام سجاد بودیم هنگامی که گنجشکان آواز می‌خواندند، امام (عليه‌السلام) فرمود: «آیا می‌دانی اینها چه می‌گویند؟» گفتم نه، امام فرمود: «این گنجشکان پروردگارشان را تقدیس می‌کنند و از او روزی امروزشان را درخواست می‌نمایند».

---

روایت می‌گوید: «در ایام کودکی امام حسین (عليه‌السلام) از آن‌ حضرت، درباره صدای حیوانات سؤال شد، امام (علیه‌السلام) در پاسخ فرمود:
«کرکس» می‌گوید: ای فرزند آدم! هرگونه که می‌خواهی زندگی کن؛ ولی بدان که عاقبت مرگ است.
«باز» می‌گوید: ای دانا به امور پنهان و ای رفع‌کننده بلاها!
«طاووس» می‌گوید: خدایا! به خود ظلم کردم و به زیبایی‌ام مغرور شدم؛ پس مرا ببخش.
«خارپشت» می‌گوید: خداوند بر عرش خود قرار گرفته است.
«خروس» می‌گوید: هر کس خدا را شناخت او را فراموش نمی‌کند.
«مرغ» می‌گوید: ای خدایی که بر حقی، تو بر حقی و سخن تو حق است.
«قرقی» می‌گوید: به خدا و روز قیامت، ایمان دارم.
«لاشخور» می‌گوید: به خدا توکل کن که او روزی می‌دهد.
«عقاب» می‌گوید: هرکس از خدا اطاعت کند، سختی نمی‌بیند.
«شاهین» می‌گوید: خداوند، پاک، منزه و حق است، چه حقی!
«جغد» می‌گوید: انس در دوری نمودن از مردم است.
«کلاغ» می‌گوید: ای روزی‌ دهنده! روزی حلال برسان.
«دُرنا» می‌گوید: خدایا! مرا از شر دشمنانم حفظ کن.
«لک لک» می‌گوید: هر کس از مردم فاصله بگیرد، راحت‌تر است.
«اردک» می‌گوید: آمرزش تو را خواهانم ای خدا!.
«هدهد» می‌گوید: چه‌قدر شقی و بدبخت است کسی که گناه می‌کند.
«قمری» می‌گوید: ای دانای به اسرار و پنهان‌ها، ای خدا!.
«کبوتر» می‌گوید: تویی خدا و غیر از تو خدایی نیست.
«زاغ» می‌گوید: منزه است کسی که بر او چیزی مخفی نیست.
«طوطی» می‌گوید: یاد خدا باعث مغفرت گناهان است.
«گنجشک» می‌گوید: طلب آمرزش می‌کنم از گناهانی که خدا را به خشم آورد.
«بلبل» می‌گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله حقّا حقّا.
«کبک» می‌گوید: قیامت نزدیک است.
«بلدرچین» می‌گوید: ای فرزند آدم! چه چیز تو را از مرگ غافل کرده است.
«مرغ شکاری» می‌گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله و آله خیرة الله.
«فاخته» (نوعی کبوتر، قمری)می‌گوید: یا واحد یا احد یا فرد یا صمد.
«دارکوب» می‌گوید: خدای من! مرا از آتش نجات بده.
«چکاوک» می‌گوید: خدایا! گناهان مؤمنان را ببخش.
«کبوتر صحرایی» می‌گوید: خدایا! اگر مرا نبخشی، بدبخت می‌شوم.
«مرغ عشق» می‌گوید: لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ (العلیّ‌) العظیم.
«شتر مرغ» می‌گوید: معبودی به غیر از خدا نیست.
«پرستو» هنگام صدا کردن، سوره حمد را می‌خواند و می‌گوید: ای قبول‌کننده توبه‌کنندگان! ای خدا! حمد و ثنا برای تو است».

۲.۱ - تفسیر صدای غیر پرندگان از حیوانات

پس از آن امام به تفسیر صدای غیر پرندگان از حیوانات دیگر پرداخت و در خاتمه با استناد به آیه «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ»؛ «هر موجودی، تسبیح و حمد او می‌گوید؛ ولی شما تسبیح آنها را نمی‌فهمی». فرمود که تمام مخلوقات خداوند او را تسبیح می‌کنند.

---

بنابراین به استناد آیه مذکور و روایات یاد شده، تمام حیوانات، بلکه مخلوقات، دارای نطق و کلام هستند و تسبیح‌گوی پروردگار متعال می‌باشند که کلامشان برای انبیا و امامان مفهوم است.

---