صاخَّه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صاخَّه (به تشدید و فتح خاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای فریادی است که از شدت
گوش را کر می‌کند.
یکی از اسماء
قیامت است.
صَاخَّه به معنای فریادی است که از شدت گوش را کر می‌کند.
به نقل
الصحاح،
قاموس المحیط و
اقرب الموارد فریادی است که از شدت گوش را کر می‌کند.
به موردی از
صاخَّه که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَاِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیهِ) «چون فریاد شدید گوش خراش آید آن روز شخص از برادرش می‌گریزد.»
صاخّه از اسماء قیامت است
این همان است که در آیات با صیحه تعبیر آمده است.
(اِنْ کانَتْ اِلَّا صَیْحَةً واحِدَةً فَاِذا هُمْ جَمِیعٌ لَدَیْنا مُحْضَرُونَ) (یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صاخه»، ج۴، ص۱۱۱.
