ص: يكى از حروف مقطعه است. آيا اين‌ها اشاره به عظمتقرآن مجید است، كه از مواد ساده‌اى همچون حروف الفبا تشكيل شده، با محتوايى كه جهان انسانيت را دگرگون مى‌سازد؟ اين قدرت‌نمايى عجيب خداست. كه از آن مواد ساده چنين تركيب شگرفى به وجود آورده است. يا اشاره به اسرار و رموزى است كه ميان خداوند و پيامبرش بوده و پيامى از آشنا به سوى آشنا است. جمعى از مفسران در اين جا مخصوصا روى علامت اختصارى بودن «ص» نسبت به «اسماء اللّه» يا غير آن تكيه كرده‌اند، چرا كه بسيارى از اسماء اللّه با «ص» شروع مى‌شود مانند «صادق»، «صمد»، «صانع» و يا اشاره به جمله «صدق اللّه» است كه در يک حرف خلاصه شده است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از ذكر، ذكر خدای تعالی و يادآورى اوست به توحيدش و به معارف حقى كه از توحید او سرچشمه مى‌گيرد، مانند: معاد، نبوت و غير آن دو. كلمه عزة به معناى امتناع و زير بار نرفتن است. كلمه شقاق به معناى مخالفت است.
