• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شِیب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شِیب (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: شیب (مفردات‌قرآن)، شیب (مفردات‌نهج‌البلاغه).


شِیب: (يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً)
[۱] مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    

«شِیب» (بر وزن سيب) جمع‌ «اشيب» به معناى‌ «پير» است
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۶۹.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۹۵.    
و در اصل از مادّه‌ «شیب» (بر وزن عيب) و «مشیب» به معناى سفيد شدن مو گرفته شده.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۲.    



(فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا)
[۵] مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
(شما نيز اگر کافر شويد، چگونه خود را از عذاب روزى كه كودكان را پير مى‌كند بركنار مى‌داريد؟!)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شيب پير جمع كلمه أشيب است، مقابل كلمه شاب كه به معناى جوان است و اين تعبير كه آن روز كودكان را پير مى‌كند كنايه است از شدت عذاب آن روز نه طولانى بودنش.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲-۳۳.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    
)

۱. ↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۶۹.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۹۵.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۵. ↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲-۳۳.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شِیب»، ص۳۲۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مزمل | لغات قرآن
جعبه ابزار