• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شُغُل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شُغُل (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: شغل (مفردات‌قرآن)، شغل (مفردات‌نهج‌البلاغه).


شُغُل: (الیَوْمَ فِی شُغُلٍ فاکِهُونَ)
[۱] یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    

«شُغُل» (بر وزن شتر) و «شُغْل» (بر وزن قفل) هر دو به معنای حادثه و حالتی است که برای انسان روی می‌دهد و او را به خود مشغول می‌دارد، خواه مسرت‌بخش باشد و یا غم‌انگیز.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۷.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰۲.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۴۳۹.    



(اِنَّ اَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ)
[۵] یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    
(بهشتیان، امروز به نعمت‌های خدا مشغول و مسرورند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه شغل به معنای کاری است که آدمی را به خود مشغول سازد و از کارهای دیگر باز بدارد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۵۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۰۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۲.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۰.    
)

۱. ↑ یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۷.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰۲.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۴۳۹.    
۵. ↑ یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۵۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۰۱.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۲.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۰.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شُغُل»، ص۳۱۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یس | لغات قرآن
جعبه ابزار