• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَکْس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَكْس (به فتح شین و سکون کاف) و شِکاسَة ( به کسر شین و فتح سین) از واژگان قرآن کریم به معنای بد خلقی است.
این کلمه در قرآن مجید فقط یک‌بار آمده است.



شَكْس و شِکاسَة به معنای بد خلقی است.
شَکِس (به فتح اول و کسر دوم) به معنای بد خلق است.
تَشاکُس به معنی تشاجر و منازعه در اثر بد خلقی است .


به موردی از شَكْس که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مُتَشاکِسُونَ‌ (آیه ۲۹ سوره زمر)

(ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِیهِ شُرَکاءُ مُتَشاکِسُونَ‌)
«خدا مردی را مثل زده که درباره او شریکان متخاصم وجود دارد.»

این کلمه در قرآن مجید فقط یک‌بار آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۷۸.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۷.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۲.    
۶. زمر/سوره۳۹، آیه۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۹۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۵۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ح۲۱، ص۱۷۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۷.    
۱۲. زمر/سوره۳۹، آیه۲۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شکس»، ج۴، ص۶۴.    






جعبه ابزار