شَهِدْتُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَهِدْتُم:
(شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا) شَهِدْتُم: در اصل از مصدر
«شهادت» به معنى «گواهى دادن» است.
به موردی از کاربرد
شَهِدْتُم در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ) (آن‌ها به پوست‌هاى خود مى‌گويند: «چرا بر ضدّ ما گواهى داديد؟!» جواب مى‌دهند: «همان خدايى كه هر موجودى را به سخن در آورده ما را گويا ساخته تا حقايق را بازگو كنيم و او شما را نخستين بار آفريد و به سوى او بازگردانده مى‌شويد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين جمله عتاب و اعتراضى است از گنهكاران به پوست بدنشان كه چرا عليه ما
شهادت داديد. بعضى از
مفسرین گفته‌اند: اعتراض نيست، بلكه استفهام تعجبى است و مى‌خواهند براى رفع تعجب خود از اين‌كه پوست بدن هم زبان دارد، سبب آن را بپرسند. اگر اين سؤال را تنها از پوست بدن خود مى‌كنند، نه از گوش و چشم خود، با اين‌كه آن دو نيز عليه ايشان شهادت داده‌اند، براى اين است كه شهادت دادن چشم و گوش خيلى تعجب آور نيست، چون عينا نظير شهادت دادن گواهان عليه ديگران است. چشم و گوش هم عليه ساير اعضاء شهادت مى‌دهند. اين عجب است كه پوست بدن عليه خودش شهادت دهد و آن گناهى را كه به وسيله خودش ارتكاب شده برملا بسازد. بعضى از مفسرين گفته‌اند: به اين جهت تنها نام جلود را آورده كه گنهكاران را بيشتر رسوا كند، مخصوصا اگر مراد از جلود پوست آلت تناسلى باشد. مفسرين ديگر وجوه ديگرى را نيز ذكر كرده‌اند.
آيه مورد بحث از عذاب
آخرت کفار مغرور، ظالمان مجرم و گواهى دادن اعضاى پيكر آن‌ها در روز قيامت سخن مى‌گويد، مى‌فرمايد:
«آن‌ها به پوست‌هاى تن خود مى‌گويند: چرا بر ضد ما گواهى داديد؟...»
(لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنٰا) چه شاهدان عجيبى! كه عضو پيكر خود انسانند و شهادتشان به هيچ‌وجه قابل انكار نيست، چرا كه در همه صحنه‌ها حاضر و ناظر بوده و به فرمان الهى به سخن آمده‌اند.
البته هيچ مانعى ندارد كه
خداوند درک و شعورى در آن‌ها ايجاد كند و از روى
علم و آگاهى در آن محضر بزرگ شهادت دهند و به هر حال آن روز، روز رسوايى بزرگ است، روزى است كه تمام وجود
انسان به سخن در مى‌آيد، تمامى اسرار او را فاش مى‌كنند، به طورى كه تمام گنهكاران را در وحشت عميقى فرومى‌برد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شَهِدْتُم»، ج۲، ص۵۳۲.
