• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَریر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَریر (به فتح شین) از واژگان قرآن کریم به معنای مضرّ، مفسد و ظالم است.



شَریر به معنای مضرّ، مفسد و ظالم است.
شرار جمع شریر نیز آمده است.
شرار النار (به کسر شین) شراره و جرقه آتش است که از آن جستن می‌کنند.
راغب اصفهانی می‌گوید: علت این تسمیه اعتقاد شرّ در اخگر است.
شرر (بر وزن ضرر) مطلق شراره و واحد آن شرره است‌.


به مواردی از شَریر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْاَشْرارِ (آیه ۶۲ سوره ص)

(وَ قالُوا ما لَنا لا نَری‌ رِجالًا کُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ‌ الْاَشْرارِ)
(آنها مى‌گويند: چرا مردانى را كه ما از اشرار مى‌شمرديم در آتش دوزخ نمى‌بينيم؟!)


۲.۲ - بِشَرَرٍ (آیه ۳۲ سوره مرسلات)

(اِنَّها تَرْمِی‌ بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ)
«آتش شراره‌هایی به بزرگی کاخ یا درخت بزرگ می‌افکند.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت -الحسینی، ج۳، ص۳۴۴.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۳.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۸.    
۶. شرتونی، سعید،اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۳.    
۷. ص/سوره۳۸، آیه۶۲.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۲۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۲۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۵.    
۱۳. مرسلات/سوره۷۷، آیه۳۲.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۸.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۵۴.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۱۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۳۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شریر»، ج۴، ص۱۴.    






جعبه ابزار