• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَذَب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شَذَب (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
دیگر کاربردها: پراکندگی.


شَذَب یا‌ تَشَذّب (به فتح شین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای تفرق و پراکنده شدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف حضرت موسی (علیه‌السّلام) از این واژه استفاده نموده است.


شَذَب یا‌ تَشَذّب (به فتح شین)
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۷.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۸۷.    
در باب تفعّل به معنای تفرق و پراکنده شدن آمده است. «تشذّب القوم: تفرّقوا».
[۳] شرتونی، سعید، أقرب الموارد، ج۳، ص۳۶.    


یکی مورد که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - تَشَذُّب - خطبه ۱۶۰ (وصف حضرت موسی)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف حضرت موسی (علیه‌السّلام) فرموده:
«کَانَ یَأْکُلُ بَقْلَهَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ کَانَتْ خُضْرَهُ الْبَقْلِ تُرَی مِنْ شَفِیفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ لِهُزَالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِهِ»؛
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۴۶، خطبه ۱۶۰.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۷۳، خطبه ۱۵۸.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۶، خطبه۱۶۰.    

«موسی سبزی زمین را می‌خورد رنگ سبزی از نازکی پوست او دیده می‌شد، به علّت لاغر بودن و رفتن گوشت شکمش».
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۷.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۲.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۹.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۲۳۳.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۶۹.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۳۱.    
)
(صفاق یعنی پوست نازک زیر پوست).

این واژه یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۷.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۸۷.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد، ج۳، ص۳۶.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۴۶، خطبه ۱۶۰.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۷۳، خطبه ۱۵۸.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۶، خطبه۱۶۰.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۲.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۹.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۲۳۳.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۶۹.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۳۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شذب»، ج۲، ص۵۸۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 160 نهج البلاغه
جعبه ابزار