شَدّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شَدّ (به فتح شین و دال مشدد) یکی از واژگان نهج البلاغه به معنای سخت و محکم است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در بیان فضیلت مسلمان از این واژه استفاده نموده است.

---

شَدّ به معنای بستن به‌طور محکم و به معنای حمله کردن آمده است.
واژه «شدید» سخت و محکم و جمع آن شداد و اشدّاء است.
واژه «اشدّ» محکم‌تر است.
واژه «اشتداد» قوی و محکم شدن است.

---

به یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - شَدَّ - خطبه ۱۶۷ (فضیلت مسلمان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره فضیلت مسلمان فرموده:
«إِنَّ اللَّهَ... فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَی الْحُرَمِ کُلِّها وَ شَدَّ بِالْإِخْلاصِ وَ التَّوْحیدِ حُقوقَ الْمُسْلِمینَ فی مَعاقِدِها.»
«خداوند احترام مؤمن را از همه حرمها برتر کرده است و با اخلاص و توحید حقوق مسلمین را در محلهای خود محکم فرموده است.»

---

این واژه موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.

---