به معنای کار و حال است.
هر روز در یک کار به خصوصی است و کارهای او تکرار نمی‌شود.
به معنای کار و حال است.
(در هيچ حال و انديشه‌اى نيستى ... و هيچ عملى را انجام نمى‌دهيد، مگر اين‌كه در آن هنگام كه وارد آن مى‌شويد ما گواه بر شما هستيم.)
آیه صریح است که در سموات موجودات زنده و ذی شعور وجود دارد که مثل مردم زمین از
خدا رفع حوایج خویش را می‌خواهند.
این درخواست خواه به طوری فطری باشد، مثل:
(وَ آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَاَلْتُمُوهُ) و خواه به طور علم و توجه باشد؛ زیرا که موجودات فقر مطلق و پیوسته به خدا محتاج هستند.
(اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ) آیه روشن می‌کند که خداوند هر روز در یک نحو کاری است و کارهای او مکرّر نمی‌شود، چون خداوند رب العالمین است.
معنای تربیت آن است که مربّی هر روز در یک کار بخصوصی باشد، مثل بنّاء که در ساختن عمارت هر روز در عمل بخصوصی است تا ساختمان به انجام رسد.
