• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شوی (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شوی (مفردات‌قرآن).

شَوی (به فتح شین و واو) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای بریان کردن که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره شیطان از این واژه استفاده نموده است.



شَوی به معنای بریان کردن آمده است. اشواء: خطا کردن آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص شیطان فرموده است: ««فَمَا تُكْدِي أَبَداً، وَلاَ تُشْوِي أَحَداً»؛ هرگز از تأثير فرو نمى‌ماند و كسى از هلاكتش جان به در نمى‌برد.»


این واژه فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۶۲.    
۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۱۸۷.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۴، خطبه ۱۹۲.    
۵. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۶۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵۹، خطبه ۱۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شوی»، ج۲، ص۶۲۲.    






جعبه ابزار