• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شهر (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شهر (مفردات‌قرآن).

شَهْر (به فتح شین و سکون هاء) به معنای آشکار کردن، کشیدن شمشیر و یک ماه و شُهْرَت (به ضم شین و راء) به معنای آشکار شدن شی‌ء در بدی، از مفردات نهج البلاغه هستند که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره زودگذر بودن عمر و خالی نماندن زمین از حجت و... از این واژه استفاده نموده است.



شَهْر به معنای آشکار کردن، کشیدن شمشیر و یک ماه. و «شُهْرت» به معنای آشکار شدن شی‌ء در بدی آمده است.


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده است: ««وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالدِّينِ المشْهُورِ» وى را با دينى آشكار و با نشانه و آيينى راستين فرستاد.»
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد خالی نماندن زمین از حجت فرموده است: ««اللَّهُمَّ بَلَی! لاَ تَخْلُو الاَْرْضُ مِنْ قَائِم لله بِحُجَّة، اِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً، اوْ خَائِفاً مَغْمُوراً»؛ آرى، هرگز روى زمين خالى نمى‌شود از كسى كه به حجّت الهى قيام كند، خواه ظاهر باشد و آشكار و يا ترسان و پنهان!.» مغمور کسی که ظلم او را در زیر گرفته و پوشانده است.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زودگذر بودن عمر فرموده است: ««مَا اَسْرَعَ السَّاعَاتِ فِی الْیَوْمِ، وَاَسْرَعَ الاَْیَّامَ فِی الشَّهْرِ، وَاَسْرَعَ الشُّهُورَ فِی السَّنَةِ، وَاَسْرَعَ السِّنِینَ فِی الْعُمُرِ»؛ چه ساعات در روز به سرعت مى‌روند؟ و چه روزها از ماه به سرعت مى‌گذرند؟ و چه ماه‌ها در سال و سال‌ها در عمر با شتاب سپرى مى‌شوند.»


این واژه شش بار در «نهج البلاغه» به معنای آشکار شده و ماه آمده است.


۱. طبریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۳، ص۳۵۷.    
۲. طبریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۳، ص۳۵۷.    
۳. طبریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۳، ص۳۵۷.    
۴. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۱۸.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸، خطبه ۲.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۲، خطبه ۲.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶، خطبه ۲.    
۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر،نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۵، خطبه ۲.    
۱۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۱۰، حکمت ۱۴۷.    
۱۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۸، خطبه ۱۴۷.    
۱۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۷، خطبه ۱۴۷.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۷۳، حکمت ۱۴۷.    
۱۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۳۵، خطبه۱۸۸.    
۱۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۵۲، خطبه ۱۸۳.    
۱۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۹، خطبه ۱۸۷.    
۱۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۹۹.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر،نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۳۵، خطبه ۱۸۸.    
۲۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۱، خطبه ۱۰۹.    
۲۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۱۵، خطبه ۱۰۸.    
۲۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۳، خطبه ۱۰۸.    
۲۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۱۲۰.    
۲۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۴۰، خطبه ۱۹۰.    
۲۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۵۵، خطبه ۱۸۵.    
۲۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۱، خطبه ۱۹۰.    
۲۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۱۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شهر»، ج۲، ص۶۱۸.    






جعبه ابزار