شهر اصحاب سبت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مکان شهر اصحاب سبت در
اخبار گوناگون بسیار مورد توجه قرار گرفته است، برخی آن را که بنابر آیه شریفه در کنار
دریا قرار داشته است، شهر ایله دانسته اند و در برخی از روایات نام شهرهای مدین و طبریه نیز دیده میشود.
در
قرآن کریم به شهر ایله در ساحل دریای سرخ بعنوان محل زندگی
اصحاب سبت اشاره شده است آنجاکه میفرماید:
و سـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا...(و از اهالى آن شهرى كه كنار دريا بود از ايشان جويا شو آنگاه كه به حكم
روز شنبه تجاوز مىكردند آنگاه كه روز شنبه آنان ماهيهايشان روى آب مىآمدند و روزهاى غير شنبه به سوى آنان نمىآمدند اين گونه ما آنان را به سبب آنكه نافرمانى مىكردند مىآزموديم).
طبق یک قول، مراد از «القریة» شهری است به نام ایله.
چنانکه در
روایات اسلامى به آن اشاره شده مربوط به جمعى از
بنی اسرائیل است که در ساحل یکى از دریاها (ظاهرا دریاى احمر بوده که در کنار سرزمین
فلسطین قرار دارد) در بندرى بنام ایله (که امروز بنام
بندر ایلات معروف مى باشد) زندگى مى کردند و از طرف خداوند به عنوان آزمایش و امتحان دستورى به آنها داده شد و آن اینکه صید
ماهی را در آن روز تعطیل کنند اما آنها با آن دستور مخالفت کردند و گرفتار مجازات دردناکى شدند که شرح آنرا در این
آیات مى خوانیم .
در نخستین آیه مى فرماید: (از قوم یهود معاصر خویش ماجراى شهرى را که در کنار دریا قرار داشت سؤ ال کن ) (و اسئلهم عن القریة التى کانت حاضرة البحر).
(و به یاد آنها بیاور زمانى را که در روز شنبه از قانون پروردگار تجاوز مى کردند) (اذ یعدون فى السبت ).
زیرا روز شنبه تعطیل آنها بود و وظیفه داشتند، دست از کار و کسب و
صید ماهى بکشند و به مراسم
عبادت آن روز بپردازند، اما آنها این دستور را زیر پا گذاردند.
سپس قرآن آنچه را در جمله قبل سربسته بیان کرده بود چنین شرح مى دهد به خاطر بیاور (آن هنگام را که ماهیان در روز شنبه در روى
آب آشکار مى شدند و در غیر روز شنبه ماهى کمتر به سراغ آنها مى آمد) (اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا).
(سبت) در لغت به معنى تعطیل عمل براى استراحت است و اینکه در قرآن در
سوره نبأ مى خوانیم و جعلنا نومکم سباتا (
خواب شما را مایه راحت شما قرار دادیم نیز اشاره به همین موضوع است ، و
روز شنبه را از این جهت (یوم السبت ) نامیده اند که برنامه هاى کسب و کار معمولى در آن تعطیل مى شد، سپس این نام بر این روز باقى ماند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۱۹، برگرفته از مقاله «شهر اصحاب سبت».