شهدای احد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
جنگ احد تعدادی از
مهاجر و
انصار، همچنین
حمزه عموی
پیامبر به
شهادت رسیدند.
سید الشهدای میدان
احد،
حمزه، فرزند
عبدالمطلب، عموی
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بود.
به جز حمزه، نزدیک به هفتاد نفر از
مهاجر و
انصار و بیشتر آنان از انصار، در اُحد به
شهادت رسیدند. در میان آنان، چهره های برجسته ای بودند.
عبدالله بن عمرو بن حِزام نخستین
شهید احد یود که پیامبر(صلی الله علیه وآله) به فرزندش جابر فرمود: بر او
گریه نکن.
ملائکه همچنان او را زیر بال خود داشتند تا به آسمانش بردند.
رسول خدا(صلي الله عليه وآله) در شهادت حمزه، که از چهره هاي
شاخص اصحاب بود، بسيار
غمگین شد و به او
لقب سيدالشهدا داد و از زنان مدينه خواست تا براي او
مجلس عزا به پا کنند.
وی با وجود آنکه از
اشراف‌زاده‌های مکه بود، در همان آغاز
بعثت،
اسلام را پذیرفت و با وجود همه فشارها و آزارهای خانواده‌اش، از
رسول خدا(صلی الله علیه وآله)و اسلام دست برنداشت.
زمانی که نخستین
مسلمانان یثرب، در سال دوازدهم با رسول خدا(صلی الله علیه وآله)
بیعت کردند، آن حضرت
مصعب رابه عنوان
مبلغ اسلام، همراه آنان به یثرب فرستاد. او در اقامت یکساله خود توانست جمع کثیری از مردم یثرب را به اسلام درآورد. مهمترین ابزار وی
قرآن بود واز همین جاست که گفته اند: فُتِحَتِ المدینةُ بالقُرآن؛
مدینه با قرآن فتح شد.
قد و قامت مصعب بسیار شبیه به رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بود و زمانی که مصعب به شهادت رسید،
قاتل وی گمان کرد که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را کشته است. لذا فریاد زد که محمد را کشته است. همین امر سبب شد تا برخی از
مسلمانان از صحنه
جنگ بگریزند؛ چرا که گمان می کردند کار اسلام تمام شد !
خداوند در این باره فرمود: محمد رسولی همچون رسولان پیشین است؛ آیا اگر بمیرد یا کشته شود، شما به
جاهلیت بازمی‌گردید؟
رادمردی که
شب ِ
نبرد به
کابین ازدواج گام نهاد، شب را کنار همسرش ماند و فردای آن روز، با دلی لبریز از
عشق به
اسلام به آوردگاه نبرد رفت و شَهْدِ
شهادت نوشید.
از دیگر
شهدای مهاجر است که در کنار
حمزه مدفون شد و از جمع شهدای احد، تنها
قبر حمزه و عبدالله مشخص است.
او
مجروح به
مدینه آمد و یک شبانه روز بعد درگذشت و حضرت او را برای
دفن به
احد بازگرداند.
انس بن نضر که هشتاد و چند جای ضربه و
زخم بر بدنش بود. وی همان کسی است که وقتی شنید کسی فریاد زد: محمد کشته شد باید برویم و ما هم کشته شویم ! گفت: یا قَوم! اِنْ کانَ مُحَمَّد قَدْ قُتِلَ، فَاِنَّ رَبّ مُحَمَّد لَمْ یُقْتَل؛ اگر محمد کشته شده، خدای محمد که کشته نشده و زنده است.
سعد بن ربیع از
نقبای مردم مدینه بود.
که او را همراه سعد بن ربیع در یک
قبر نهادند.
او فردی
لنگ بود و چهار فرزندش مانع از رفتن او به
جبهه جنگ بودند.
پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: شما او را
منع نکنید، چه بسا
خداوند شهادت را نصیب او کند.
مالک پدر
ابوسعید خُدْری بود.
همان گونه که اشاره شد، در این جنگ حدود هفتاد تن از
مهاجر و
انصار به شهادت رسیدند؛ کسانی که در روزهای سخت به
یاری اسلام شتافتند و از آن دفاع کردند. چندین خانواده بودند که چند تن از عزیزان خود را در این
غزوه از دست دادند. در حال حاضر، مقبرة الشهدای احد از مکان های بسیار مقدس و
زیارتگاه‌های عمومی
شهر مدینه است که تقریباً همه
زائران مدینه، به
زیارت آنجا نیز می آیند.
جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۳۸۴-۳۸۵.
