شهاب‌الدین احمد بن ناصر

شهاب‌الدین احمد بن ناصر از خاندان باعونی بود.

قاضی القضات «شهاب الدین احمد بن ناصر»، در حدود ۷۵۱ در ناصره متولد شد.

خطیب و قاضی دمشق و مصر (به مدت دو ماه) و خطیب جامعِ الاقصی در بیت المقدس بود.
در فقه تبحر زیاد نداشت، اما در زهد و تقوی سرآمد قضات عصر بود تا جایی که «الملک الظاهر سلطان برقوق» (حک :۷۸۴ـ۸۰۱)، پادشاه مصر و شام، از اوقاف وام خواست و او موافقت نکرد و معزول و زندانی شد.
او، علاوه بر مقام قضا و خطبه، مفسّری دانشمند و شاعری توانا بود.
قصیده او در شرح «عقاید الاسلام»، که آن را «العقیده» نامیده، معروف است.
منظومه «ابوالحمد علی بن زُرَیق» (متوفی ۴۲۰) را نیز تخمیس کرده است.

وی در ۸۱۶ در دمشق درگذشت. شرح احوال او را سخاوی و ابن تغری بردی و ابن عماد نوشته‌اند.

۱.	↑ عبدالرحمن بن ابی بکر سیوطی، نظم العقیان فی اعیان الاعیان، ج۱، ص۱۳، نیویورک ۱۹۲۷، ص ۱۵.
۲.	↑ محمد بن عبدالرحمن سخاوی، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۲، ص۲۱، قاهره ۱۳۵۳ـ ۱۳۵۵.
۳.	↑ کارل بروکلمان، تاریخ ادبیات عرب، ج۱، ص۸۲، لیدن ۱۹۴۳-۱۹۴۹.
۴.	↑ کارل بروکلمان، تاریخ ادبیات عرب، ج۱، ص۱۳۳، لیدن ۱۹۴۳-۱۹۴۹.
۵.	↑ محمد بن عبدالرحمن سخاوی، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۲، ص۲۱، قاهره ۱۳۵۳ـ ۱۳۵۵.
۶.	↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة، ج۶، ص۲۶۷، چاپ و پوپر، لیدن ۱۹۰۸ـ۱۹۳۶.
۷.	↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة، ج۶، ص۳۰۶، چاپ و پوپر، لیدن ۱۹۰۸ـ۱۹۳۶.
۸.	↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة، ج۶، ص۳۱۴، چاپ و پوپر، لیدن ۱۹۰۸ـ۱۹۳۶.
۹.	↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة، ج۶، ص۴۳۹، چاپ و پوپر، لیدن ۱۹۰۸ـ۱۹۳۶.
۱۰.	↑ ابن عماد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۷، ص۱۱۸، قاهره ۱۳۵۰ـ۱۳۵۱.

رده‌های این صفحه : تراجم | خاندان ها