شغب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شَغَب (مانند شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای تهییج شرّ و آشوب بر پا کردن است که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه درباره طلحه و زبیر و بیعت‌شکنی آنها استفاده نموده است.

---

شَغَب (مانند شرف) به معنای تهییج شرّ و آشوب بر پا کردن آمده است. «الشغب: تهییج الشّر»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طلحه و زبیر و بیعت‌شکنی آنها فرموده است: ««وَاِنَّ الاَْمْرَ لَوَاضِحٌ، وَقَدْ زَاحَ الْبَاطِلُ عَنْ نِصَابِهِ، وَانْقَطَعَ لِسَانُهُ عَنْ شَغَبِهِ»؛ ولى مطلب (براى هوشياران) واضح است (به همين دليل) باطل از ريشه کنده شده و زبانش از فتنه‌گری بریده است.»

---

این واژه فقط یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.

---