• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعر منثور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شعر منثور، به‌معنای کلام تخییلی فاقد وزن و قافیه است.



اگر شرط لازم در اطلاق شعر بر یک کلام را ترکیب آن از قضایای تخییلی و اشتمال آن بر عنصر تخییل و تصویرگری بدانیم و وجود وزن و قافیه را ضروری ندانیم (چنان‌که به قدمای منطق‌دانان یونانی نسبت داده‌اند) در این صورت می‌توان شعر منثور (در مقابل شعر منظوم) داشت. شعر منثور بر این مبنا در برابر اشعار کلاسیک فارسی (شعر با وزن و قافیه) قرار می‌گیرد، چه قافیه آن شعر به هم خورده باشد و یا اصلاً وزن و قافیه نداشته باشد که در زبان فارسی از آنها به شعر نیمایی، شعر سپید، شعر آزاد و… تعبیر می‌شود.


در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:
مظفر، محمدرضا، المنطق.    


۱. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۶۲.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «شعر منثور»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۲۱.    




جعبه ابزار