• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شره (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شَرَه (مثل شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای حرص شدید که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به مالک اشتر از این واژه استفاده نموده است.



شَرَه (مثل شرف) به معنای حرص شدید آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه به مالک اشتر می‌نویسد: ««وَ لاَ تُدْخِلَنَّ فِی مَشُورَتِکَ بَخِیلاً یَعْدِلُ بِکَ عَنِ الْفَضْلِ... وَ لاَ حَرِیصاً یُزَیِّنُ لَکَ الشَّرَهَ بِالْجَوْرِ فَإِنَّ الْبُخْلَ وَ الْجُبْنَ وَ الْحِرْصَ غَرَائِزُ شَتَّی یَجْمَعُهَا سُوءُ الظَّنِّ بِاللَّهِ»؛ در مشورت خود آدم بخیل را داخل نکن تو را از احسان باز می‌دارد، و نه حریص را که با وادار کردن به ظلم حرص را در نظرت جلوه‌گر می‌کند، بخل و ترسویی و حرص غرائز مختلفی هستند که جامع همه سوء ظنّ به خداست.»


این واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۰، نامه۵۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شره»، ج۲، ص۵۹۵.    






جعبه ابزار