• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شاطِی‌ء (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شاطِی‌ء (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: شاطی‌ء (مفردات‌قرآن)، شط.


شاطِی‌ء: (مِنْ شاطِیِ الْوادِ)
[۱] قصص/سور۲۸، آیه۳۰.    

«شاطِی‌ء» از مادّه‌ «شَطء»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۴۶.    
به معنای ساحل است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۸۷.    



(فَلَمَّا اَتَاهَا نُودِی مِن شَاطِئِ الْوَادِی الْاَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ اَن یَا مُوسَی اِنِّی اَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ)
[۵] قصص/سور۲۸، آیه۳۰.    
(هنگامی که به سراغ آتش آمد، از کرانه راست درّه، در آن سرزمین پربرکت، از میان درختی ندا آمد که: «ای موسی! منم خداوند، پروردگار جهانیان)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مفردات در معنای کلمه شاطئ گفته: شاطئ الوادی معنایش کنار وادی است
[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۵.    
و نیز همو گفته: کلمه وادی در اصل به معنای محلی است که سیلاب از آنجا می‌گذرد و به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی می‌گویند و جمع این کلمه اودیه می‌آید.
[۸] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۶۲.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۴.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۹.    
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۲.    
)

۱. ↑ قصص/سور۲۸، آیه۳۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۴۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۸۷.    
۵. ↑ قصص/سور۲۸، آیه۳۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۵.    
۸. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۶۲.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۴.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۲.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۹.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۲.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شاطِی‌ء»، ص۳۰۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قصص | لغات قرآن
جعبه ابزار