سیف بن عمر تمیمی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیف بن عمر تمیمی، یکی از تاریخ‌نگاران برجسته قرن دوم قمری در
کوفه و از راویان فتوحات بوده است. او سرانجام به
سال ۲۰۰ قمری درگذشت.
سیف بن عمر تمیمی، در کوفه رشد کرد و به روایت اخبار و سیره پرداخت. وی از برجسته‌ترین راویان فتوحات بود.
طبری در اخبار ردّه و فتوحات، بر او اعتماد ورزیده و
حافظ بن عساکر نیز از او نقل کرده است، اما این نقل از او، به شیوه روایت و اسناد است و این گونه نیست که از کتاب‌هایش مطالب را نقل کنند. وی کتاب
الفتوح الکبیر و الردّه و الجمل را تالیف کرد، ولی ازمجموعه کتاب‌هایش اکنون چیزی در دست نیست.
به رغم وفور روایاتی که از او نقل شده، بسیاری از تذکره‌نویسان در تراجم خود از او یادی نکرده‌اند. علمای حدیث نیز وی را «
جرح» کرده و او را حتی در کنار راویان ضعیف و متروک نیاورده‌اند، اما باید دانست که تنها احادیث او مورد جرح قرار گرفته و نه روایات تاریخی‌اش؛ چرا که اصحاب حدیث، در جرح و تعدیل راویان، معیارهای سختی داشته‌اند. بنابراین، جرح و ضعف او در
حدیث، موجب جرح او در روایت و نقل تاریخ نمی‌شود.
علامه عسکری در کتاب
صد و پنجاه صحابه ساختگی درباره
سیف بن عمر می نویسد: احادیث و سخنانش را ارجی نیست و ضعیف و غیر قابل اعتماد است.
سیف را مایه‌ای نیست، و احادیثش دروغ و ساختگی است و هم او تنها گوینده آن احادیث است. و بالاخره
سیف فردی
زندیق- متنوی مذهب- است، دو کتاب به نام های (فتوح و رده، و جمل و مسیر علی و عایشه) تالیف کرده است. دانشمندان بر این موضوع معتقدند که
سیف احادیث و داستان‌هایش را از پیش خود می‌ساخته، افسانه‌ساز و دروغ‌پرداز بوده است.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۵۱.
