سیدعلی‌اکبر حسینی نطنزی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعلی‌اکبر حسینی نطنزی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن دوازدهم و سیزدهم هجری بوده است.
سیّدعلی‌اکبر حسینی خارکی نطنزی، شاعر ادیب در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری در
اصفهان بوده است. یکی اجدادش از جزیره «خارک» در استان بوشهر به اصفهان آمده و ساکن گردیده و علی اکبر در اصفهان تولد یافته است. وی در اصفهان به تحصیل پرداخته است. او از جوانی طبع
شعر داشته و ظاهرا از محضر
هاتف اصفهانی کسب فیض نموده و به افتخار دامادی او نائل آمده و دختر هاتف «رشحه بیگم» که زنی شاعره و اهل ادب بوده را به همسری خویش برگزیده است. حاصل این ازدواج پسری به نام سیّداحمد بوده که او نیز به شعر روی آورده و «کشته» تخلّص نموده است. صاحب عنوان مدتی در اصفهان و کاشان به سر برده و مدّتی نیز در نطنز به زراعت مشغول بوده و عاقبت پس از عمری طولانی در سال ۱۲۳۷ق در کاشان وفات نموده است. شعر زیر از اوست:
"زین سان که به گل پای من از دیده فرو رفت ••• مشکل که توانم قدمی در پی او رفت".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۳.
