سیدعلی الاعلی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعلی الاعلی اصفهانی، از عرفاء و شعرای حروفیه اصفهان در قرن هشتم و نهم هجری بوده است.
سیّدعلی الاعلی اصفهانی، از عرفاء و شعرای
حروفیه اصفهان در قرن هشتم و نهم هجری بوده است. او در سال ۷۵۴ق متولّد شده و در سال ۷۷۱ق در اصفهان به طرفداران
فضل‌اللّه استرآبادی پیشوای حروفیه پیوست و چندی بعد مورد توجّه او قرار گرفته و یکی از دختران او را به ازدواج خود درآورد.
علی الاعلی پس از قتل فضل‌اللّه در سال ۷۹۶ق به
آسیای صغیر و
شام رفت و به تبلیغ حروفی‌گری پرداخت و سرانجام در سال ۸۲۲ق به دست
عثمانیان به قتل رسید و در
قلعه النجق (نزدیک نخجوان) مدفون شد. او طبع شعر داشته و عقاید خود را به نظم کشیده است.
کتب زیر از آثار اوست:
۱. مثنوی «کرسی نامه»، که نسخه‌ای از آن به شماره ۲۶۰۰ در کتابخانه ملّی ملک در تهران و نسخه‌ای دیگر به شماره ۱/۱۶۶۳ در کتابخانه توپ قاپوسرای استانبول موجود است؛
۲. مثنوی «توحیدنامه» که آن را برای جوانی شیرازی به نام «علی شاه» سروده است؛
۳. مثنوی «فراق نامه»؛
۴. مثنوی «قیامت نامه»؛
۵. مثنوی «بشارت نامه»؛
۶. «عرش نامه» به نثر که نسخه‌ای از آن به شماره ۲/۳۴۶۹ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۵۷.
