سیدعبدالرسول بن سیدهادی طبیبیان اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعبدالرسول بن سیدهادی طبیبیان اصفهانی، از شاعران و اطبای
اصفهان در
قرن سیزده و چهارده هجری بوده است.
عبدالرّسول طبیبیان متخلّص به «ناطق» فرزند سیّد‌هادی، شاعر ادیب و طبیب حاذق در سال ۱۲۸۳ش در شهرضا متولّد شد و تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در شهرضا و اصفهان به پایان رسانید و در ضمن تحصیل، علوم قدیمه همچون
صرف و
نحو و
معانی و بیان را آموخت. در طب نیز نزد دکتر احمدخان محیی، دکتر مسیح‌اللّه خان حافظ الصحّه و میرعلائی تحصیل کرد. در سال ۱۳۱۱ش پس از موفقیت در آزمون پزشکی، در بهداری شهرضا به فعالیت پرداخت.
او در هنگام تحصیل در اصفهان در انجمن ادبی شیدا شرکت می‌کرد. وی از شعرای نامدار دیار خود بود و در
شعر کتاب‌های «گلچین ناطق»، «رضانامه» و «مادر» را نوشته است.
این ابیات از او است: (به مناسبت میلاد مسعود پیامبر اسلام
حضرت محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم))
"امروز درخشان شده یک کوکب بس تابان ••• کز پرتو نور آن روشن شده هر ایوان"
"از جانب یزدان گشت، این نور هویدا بین ••• تا محو شود ظلمت، معدوم شود حرمان".
وی سرانجام در ۱۲ بهمن ۱۳۶۴ش
وفات یافته و در صحن امام‌زاده شهرضا مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۳۶.
