سیدعبدالحسین همتیار اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعبدالحسین همتیار اصفهانی، از ادبای معاصر
اصفهان بوده است.
سیّدعبدالحسین همتیار فرزند حاج میر سیّدمحمّد بن حاج میرزا حسن بن میر سیّدعلی وزیر طباطبائی اصفهانی، ادیب و شاعر فاضل؛ از دانشمندان معاصر اصفهان بوده است. در سال ۱۲۵۹ش (برابر با ۱۲۹۷ق) در اصفهان متولّد شده و تحصیلات خویش را در مدرسه باقریه و مدرسه اسقف (کالج انگلیسی‌ها) در اصفهان و کالج آمریکائی‌ها در طهران به پایان رسانیده وارد مشاغل دولتی شد و به ترتیب در وزارت دادگستری و مالیه و فرهنگ مشغول انجام وظیفه گردید. مدّت‌ها ریاست فرهنگ بنادر جنوب و زمانی ریاست فرهنگ ساوه در مدّتی ریاست فرهنگ شهرستان سمنان را داشته و در این اواخر ریاست دانش‌سرای مقدّماتی پسران اصفهان بر عهده او بود.
در سال ۱۳۲۹ش بازنشسته شده و در این موقع که فراغتی یافت به تکمیل
علوم غریبه که سال‌ها در آن رنج برده بود پرداخت و به مقاماتی رسید. پیش‌بینی‌ها و غیب‌گوئی‌های وی در این مورد معروف است. این دو بیت از اوست:
"تا خدا دارد خدایی و شهنشاهی در عالم ••• تا شهنشاهی در این کاخ زبرجد بار دارد"
"نام شاه دین علی در صفحه تاریخ عالم ••• همچو خورشید رخشان جلوه در انظار دارد".
سرانجام در شب چهارشنبه ۱۴
ذی‌حجه الحرام سال ۱۳۸۵ق (برابر با ۱۷ فروردین ۱۳۴۵ش)
وفات یافته، در
تخت فولاد، جنب تکیه ملک در لسان الارض (تکیه شهدای کنونی) مدفون گردید.
مادّه تاریخ وفاتش را استاد
جلال‌الدّین همایی (سنا) چنین گوید:
از «سنا» تاریخ پرسیدم نوشت «رحمت یزدان به همتیار باد».
شاعر توانا استاد اعتمادی (برنا) نیز گوید:
زد رقم «برنا» بشمسی سال فوت: ••• «یار همّت یار لطف و مهر حق»
سال وفات ورا خامه «برنا» نوشت ••• «بود بمحشر حسین شافع عبدالحسین».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۷۰.
