سیدعبدالحسین نیسان شهشهانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعبدالحسین
نیسان شهشهانی اصفهانی، از ادبا و شعرای
قرن سیزده و چهارده هجری و متولد
اصفهان بوده است.
سیّدعبدالحسین شهشهانی اصفهانی، متخلّص به «
نیسان» فرزند میرزا ابوالقاسم بن محمّد؛ عالم فاضل، مجتهد اصولی، شاعر و ادیب عارف، از دانشمندان
قرن سیزده و چهارده هجری در
اصفهان بوده است.
در سال ۱۲۶۹ق در اصفهان متولّد شده و پس از تحصیلات مقدماتی به
نجف اشرف رفت و نزد مجتهدین و مراجع عظام آن دیار تحصیل کرد. او بعد از مراجعت به
ایران در
مشهد مقدس ساکن شد و روزنامه «ادب» را انتشار داد.
سپس به
هند رفته و به
سیاحت پرداخت و «سیر تمدن» را در روزنامه «حبل المتین» به چاپ رسانید.
در دور اوّل انتخابات مجلس شورای ملّی، از
خراسان به عنوان نماینده ملّت در مجلس شرکت نمود. بعد از به توپ بسته شدن مجلس ابتدا به مشهد و سپس
همدان رفت. در آنجا دست ارادت به
سیّدمحمّد غمام همدانی داد.
شعر نیز می‌سرود و در انجمن‌های ادبی همدان حضور داشت.
او سرانجام در سال ۱۳۵۵ق در همدان
وفات یافته و در قبرستان عمومی آنجا مدفون شد. ابیات زیر از اوست:
"نبودی عاشقان را زندگانی ••• نبود از جلوه‌های گاه گاهش"
"خوش آن بخت سفید و رای روشن ••• که شد مفتون چشمان سیاهش".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۴۱.
