سیداحمد هاتف حسینی اردوبادی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیداحمد هاتف حسینی اردوبادی اصفهانی، از شعرای نامدار و اطبّاء معروف
اصفهان است.
سیداحمد حسینی اردوبادی اصفهانی متخلّص به «هاتف»،
حکیم شاعر و ادیب ماهر از شعرای نامدار و اطبّاء معروف
اصفهان است.
پدرانش که از اطبّاء معروف زمان خود بوده‌اند از اردوباد
آذربایجان به اصفهان منتقل شدند، و او در این شهر متولّد گردید، و هم در این شهر و ظاهرا
نجف اشرف تحصیل نمود، و در فنون ادب و
حکمت و
ریاضی و
منطق، استاد مسلّم زمان خود بود، و از زمره شعرایی است که در انجمن ادبی مشتاق شرکت داشت، و در برگشت سبک ادبی، حقّی مسلم دارد.
وی در
زبان عربی و
فارسی، در نهایت استادی شعر می‌گفت، و ترجیح بند عرفانی او با مطلع:
"ای فدای تو هم دل و هم جان•••وی نثار رهت هم این و هم آن"
از شاهکارهای شعر فارسی است، دیوانش مکرّر به طبع رسیده.
در اواخر عمر، در
کاشان ساکن شد، و در بین شعرا با آذر بیگدلی و صباحی کاشانی مانوس و محشور بود، و این سه شاعر، عمری را به خوشی در کنار هم گذرانیدند. یک سال هر سه در اصفهان خدمت آذر، و سالی در کاشان، منزل صباحی و سومین سال در
قم در منزل‌هاتف بوده‌اند. سرانجام، آذر در سال ۱۱۹۵ در اصفهان، و صاحب عنوان در ۱۱۹۸ در قم، و صباحی در ۱۲۰۷ در کاشان
وفات یافت.
هاتف را دختری است بیگم نام که رشحه تخلّص دارد، و پسری به نام سیّدمحمّد ملقّب به مجتهدالشّعراء و متخلّص به سحاب، شاعر ادیب. مادّه تاریخ وفات‌هاتف را صباحی چنین سروده است:
به آیین وفا گفتا صباحی بهر تاریخش: «که یارب منزل‌هاتف بگلزار جنان بادا».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۰۴.
