سیدابوالحسن بن علی طباطبایی بروجردی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدابوالحسن بن سیدعلی طباطبایی بروجردی، از علماء و
مجتهدین بزرگ و مدرّسین
اصفهان است.
حاج میرزا ابوالحسن بروجردی بن حاج میر سیّدعلی طباطبایی بن عبدالکریم بن علیّ بن میر سیّدمحمّد، عالم فاضل زاهد، از علماء و مجتهدین بزرگ و مدرّسین
اصفهان است. در اصفهان نزد حاج سیّدمهدی نحوی و آقا میرزا محمّدباقر صاحب روضات و میرزا محمّدحسن نجفی و حاج میرزا بدیع درب امامی تلمّذ نموده، و سپس به
نجف اشرف مهاجرت نموده، و تحصیلات خود را تکمیل نموده، و پس از نائل شدن به
اجتهاد، به اصفهان معاودت کرده، و به انجام وظایف شرعی مبادرت ورزیده است. سال‌ها
امام جماعت مسجد درکوشک بوده، و در بین خاص و عام، محبوبیّت داشت. در اوائل
مشروطه که در انجمن ولایتی، علمای بزرگ، امثال
آقانجفی و دیگران گردآمده بودند، منطوقات ایشان، الحق مورد تحسین همگان می‌شد. مشارٌالیه در صبح جمعه ۱۸
ذی‌قعده ۱۳۴۸ق یک هفته پس از فوت عالم بزرگوار میرزا احمد مدرّس
وفات نمود، و در تکیه‌ای مخصوص در
تخت فولاد مدفون گردید، و بقعه‌ای بر مزار او بنا شد. میرزا حسن خان جابری در باب سال وفات او و میرزا احمد سروده است:
از مقام قاب قوسینی یکی آمد بگفت: «بود در معراج احمد بوالحسن یار و رفیق»
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۵۶.
