سید عبدالله فاطمی نیا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
![سید عبدالله فاطمی نیا]()
سید عبدالله فاطمی نیا (۱۳۲۵-۱۴۰۱ش) خطیب، استاد اخلاق، صاحب‌نظر در زمینه تاریخ اسلامی، کتاب‌شناس و از اساتید برجسته
عرفان نظری در سده چهاردهم شمسی بود.
وی محضر بزرگانی همچون
علامه طباطبایی،
آیت الله بهجت،
آیت الله بهاءالدینی، آیت الله
مصطفوی تبریزی و
آیت الله محمدتقی آملی را درک کرد. او در
علم رجال، عرفان نظری و
عملی تخصص داشت، اما بیشتر به خطابه در منابر عمومی می‌پرداخت و از کارشناسان
علوم اسلامی بود. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تدریس در
حوزه‌های علمیه، حضور در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره کرد. ایشان چندین تالیف دارد و مقالاتی از او در نشریات مختلف به چاپ رسید است. این استاد اخلاق سرانجام پس از یک دوره بیماری، ۲۶ اردیبهشت سال ۱۴۰۱ش درگذشت.
آیت الله سید
عبدالله فاطمی نیا، متولد سال ۱۳۲۵ شمسی در
تبریز، مجتهد، خطیب، عارف و استاد اخلاق، مورخ اسلامی و کتاب‌شناس است و در زمینه
اخلاق و
عرفان،
حدیث و شعر عربی تحقیق دارد.
پدر آقای
فاطمی نیا، آیت الله
سید اسماعیل اصفیایی شندآبادی، از علما و عارفان بزرگ و سرشناس عصر خویش به شمار می‌رفتند که آیت الله
فاطمی نیا، از همان کودکی تحت تربیت این ولیّ الهی قرار گرفته و دروس دینی و علمی را نزد ایشان فرا گرفتند. اندکی بعد ایشان را نزد حضرت آیت الله مصطفوی تبریزی (عارف کبیر و از شاگردان
آیت الله میرزای قاضی) جهت تربیت و علم‌آموزی قرار می‌دهند. قریب به ۳۰ سال تحت تربیت ظاهری و باطنی این مرد عظیم قرار داشتند. ضمن اینکه تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌نمودند.
پس از آیت الله مصطفوی، ایشان محضر بزرگانی چون حضرت علامه محمدحسین طباطبایی، حضرت
آیت الله الهی تبریزی (برادر علامه طباطبایی)، آیت الله محمدتقی آملی، آیت الله بهاءالدینی، آیت الله بهجت و دیگر بزرگان را درک نموده، تا جایی که از اصحاب سرّ ایشان می‌گردند. از طرفی می‌توان گفت که ایشان با یک واسطه، از شاگردان
آیت الله قاضی طباطبایی می‌باشند، چرا که تقریباً تمامی اساتیدشان، از شاگردان سرّ حضرت آیت الله قاضی بودند.
تخصص ایشان در
علم رجال و عرفان نظری و عملی کم‌نظیر است. با این‌حال ایشان خود را با منابر عمومی کاملاً مکتوم نموده‌اند. تا جایی که اغلب، تنها ایشان را به عنوان یک خطیب توانا و یک استاد، می‌شناسند!
شاید بتوان گفت که بزرگ‌ترین ویژگی استاد
فاطمی نیا کتمان و مکتوم بودنشان است! ایشان را کوهی از
تواضع می‌توان یافت. این فرموده بزرگان است که: «آقای
فاطمی نیا قطعاً از
اولیاء خدا هستند.»
ویژگی دیگر این بزرگ مرد الهی، عشق عجیب ایشان به
اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السّلام) است.
کراماتی نیز از زبان برخی اهل سلوک در مورد ایشان بر زبان‌ها جاریست، اما خودشان هیچ‌گاه به بیان و تایید آنها نپرداخته‌اند. گاهی در منبر‌هایشان گریزی کوتاه و لطیف می‌زنند، اما زود رد می‌شوند و به قول خودمان می‌پیچانند! به هر حال هم‌نشینی با انسان‌هایی چون آیت الله بهاءالدینی، آیت الله بهجت، علامه طباطبایی، آیت الله مصطفوی و چهل سال رفاقت صمیمانه با فرزند میرزا علی آقای قاضی که دست توانایی در سلوک و عرفان و سلک پدرشان داشتند، قطعاً گلاب نابی در وجود ایشان پدید می‌آورد.
۱- کتاب «شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره»؛
۲- دوره سه جلدی کتاب «نکته‌ها از گفته‌ها» (گزیده‌ای از سخنرانی‌های استاد)؛
۳- فرهنگ انتظار.
همچنین از ایشان مقالاتی در نشریات مختلف به چاپ رسیده است.
آیت الله
فاطمی نیا فعالیت‌ها و مهارت‌های علمی زیادی دارند و در علم رجال،
عرفان نظری و
عملی کم‌نظیر است اما بیشتر به خطابه در منابر عمومی می‌پردازد.
او از کارشناسان
علوم اسلامی است که به تحقیق و پژوهش در این زمینه نیز اشتغال دارد. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تدریس در
حوزه‌های علمیه، حضور در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره کرد.
آیت الله سید
عبدالله فاطمی نیا سرانجام پس از تحمل یک دوره بیماری، ۲۶ اردیبهشت سال ۱۴۰۱ش در یکی از بیمارستان‌های
تهران درگذشت.
•
پایگاه اطلاع رسانی حوزه، برگرفته از مقاله «فاطمی نیا، سید عبدالله» تاریخ بازیابی ۱۴۰۰/۱۲/۲۹.
سید 
