سید احمد بن سید محمدباقر تویسرکانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیداحمد بن سیدمحمدباقر تویسرکانی اصفهانی، از دانشمندان و اساتید معاصر دانشگاههای
اصفهان بوده است.
دکتر حاج سیّداحمد تویسرکانی فرزند
عالم فاضل جلیل، حاج
سیّدمحمّدباقر تویسرکانی در سال ۱۳۱۴ش در
اصفهان متولّد شد، و تحصیلات حوزوی را نزد
پدر خود آغاز نمود. سپس نزد مدرّسین عالیقدر
حوزه علمیّه اصفهان، همچون
سید احمد مقدّس، شیخ
محمّدعلی عالم حبیبآبادی، شیخ حیدر علی صلواتی، شیخ عبّاسعلی ادیب حبیب آبادی،
ملاّهاشم جنّتی، شیخ علی قدیری، حاج میرزا رضا کلباسی، شیخ محمود مفید، شیخ مرتضی اردکانی، حاج شیخ
محمّدحسن عالم نجفآبادی، حاج شیخ احمد فیّاض و حاج میرسیّدعلی
علاّمه فانی به تحصیل پرداخت، و در
تهران نیز نزد استاد جواد مصلح که استاد دانشگاه نیز بود، به فراگیری
علوم اسلامی مشغول شد. ایشان از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۱ در دانشکده معقول و منقول دانشگاه
تهران به تحصیل مشغول شد. ابتدا در رشته معقول و منقول، لیسانس و سپس دکترا دریافت نمود. ایشان سالها در دانشگاههای اصفهان، آزاد خوراسگان، آزاد نجفآباد و دانشگاه صنعتی اصفهان به تدریس
فلسفه،
کلام،
فقه،
اصول و ادبیّات جهت دانشجویان مشغول بوده است. دکتر تویسرکانی از دانشمندان عالیقدر معاصر است، و تلاش ارزندهای جهت تصحیح و احیای متون و انتشار آنها انجام داده است.
برخی از آثار ایشان عبارت است از:
۱. الرّسائل المختاره، شامل چند رساله از
ملاّجلالالدّین دوانی که به همراه رساله امانت الهیّه
میرداماد توسّط ایشان تصحیح شده، و به چاپ رسیده است؛
۲. سبع رسائل، شامل معرّفی حواشی و شروح بر
تجریدالاعتقادخواجه نصیرالدّین طوسی و شرح
ابطال الزّمان الموهوم تالیف
ملاّاسماعیل خواجویی، به همراه پنج رساله از تالیفات ملاّجلالالدّین دوانی: اثبات الواجب القدیم، اثبات واجب الجدید، الزّوراء و دو شرح مختصر و مفصّل از خود دوانی که تصحیح شده، و به چاپ رسیده است؛
۳. تصحیح رساله غنا تالیف
میرزا عبدالغفّار تویسرکانی که ضمن کتاب الرّسائل فی الغناء در
قم به چاپ رسیده است؛
۴. ثلاث رسائل که شامل سه رساله از ملاّ جلالالدین دوانی: تفسیر
سوره کافرون، شرح هیاکل النّور
سهروردی و شرح بر انموذج
العلوم که تصحیح و به چاپ رسیده است؛
۵. رساله
وقف تالیف حاج
سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی از او مقالات متعدّدی نیز در نشریات
علمی به چاپ رسیده است.
مهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۳۸۹.