سیتل‌سینگ بیخود
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بیخود، تخلص سیتل سینگ، از منشیان و سرایندگان
صوفی مسلک
شبه قاره هند است.
مؤلف نگارنامه (متوفی ۱۰۹۰) او را از دبیران عصر
اورنگ زیب (حک: ۱۰۶۸ـ ۱۱۱۸) شمرده است.
وی
مذهب هندو داشته
ولی آثاری که از او بر جای مانده حاکی از پیوند عمیق او با
عرفان اسلامی است.
بیخود که جملگی به فارسی است عبارت‌اند از: ۱) نکات بیخود؛ ۲) شرح بعضی اشعار
فصوص الحکم ابن عربی؛ ۳) شرح ام الاسماء؛ ۴) رموز العارفین؛ ۵) مستزادات؛ ۶) دیوان اشعار، مشتمل بر غزلیات، رباعیات، مفردات و مقطعات، گردآورده «خاکی» در ۱۲۶۳ با عنوان خیال بیخود.
رام سیتاسینگ متخلص به «فکرت»، از مریدان و شاگردان او، کتابی به فارسی به نام حقیقتهای بیخود در شرح احوال بیخود نگاشته است.
این کتاب در ۱۸۴۸ میلادی در لکهنو چاپ سنگی شده است
(۱) سیدمحمد عبدالله، ادبیات فارسی در میان هندوان، ترجمه محمد اسلم خان، تهران ۱۳۷۱ ش.
(۲) خانبابامشار، فهرست کتابهای چاپی فارسی، تهران ۱۳۵۰ـ ۱۳۵۵ ش.
(۳) احمد منزوی، فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، اسلام آباد ۱۳۶۲ـ۱۳۷۰ ش.
(۴) موزه ملی پاکستان، فهرست نسخه های خطی فارسی موزه ملی پاکستان (کراچی)، نگاشته عارف نوشاهی، اسلام آباد ۱۳۶۲ ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «۲۴۰۶»، شماره۲۴۰۶.
