• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سگ در قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سگ (مقالات مرتبط).

سگ حیوانی شکاری است و در قرآن کریم از آن با لفظ کلب یاد می‌شود.



۱- کلب: به معنای سگ است.
«فمثله کمثل الکلب ان تحمل علیه یلهث او تترکه یلهث... ؛ حکایت او مثل حکایت سگ است که اگر بآن حمله کنی زبانش را بیرون می‌کند و اگر با آن کار نداشته باشی باز زبانش را بیرون می‌کند»
۲- مکلب: به صیغه فاعل کسی است که به سگ تعلیم شکار می‌دهد؛ «کلب الکلب: علمه الصید».
«احل لکم الطیبات و ما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله فکلوا مما امسکن علیکم و اذکروا اسم الله علیه؛ پاکیزه‌ها بشما حلال شده و آنچه از سگ‌های شکاری تعلیم داده‌اید که تعلیم دهنده آنها یا صاحبان شکار با سگ‌ها هستید آنچه از شکار برای شما نگه داشته‌اند بخورید و نام خدا را بر آنها بخوانید». سگ شکاری و سگ نگهبان جزء حیوانات اهلی و حرام گوشت غیر قابل تذکیه هستند.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۲. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۳۵.    
۳. مائده/سوره۵، آیه۴.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۴۸، برگرفته از مقاله «حیوان».    


رده‌های این صفحه : سگ | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار