• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سکرکه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سُکُرکَه به معنای فقاع است که بعضی آن را شراب مست کننده معنی کرده‌اند.


سُکُرکَه با ضمّ سین و کاف اول و فتح کاف دوم خوانده می‌شود.

سکرکه(اُسکُرکه) به قول برخى لغویان به معناى فقاع است.
[۱] الانتصار، ص۴۱۹.    

برخى دیگر از اهل لغت آن را به شراب مست کننده بر گرفته شده از ذرت تعریف کرده‌اند. بنابر این تعریف، مرادف فقّاع نخواهد بود.
[۲] النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
[۳] لسان العرب، ج۱۰، ص۴۴۲.    
[۴] مجمع البحرین، واژه «سکرک».


این واژه در کلمات فقها مرادف فقاع به کار رفته است.
[۵] رسائل المحقق الکرکی، ج۳، ص۲۱۶.    
[۶] کشف اللثام، ج۹، ص۲۹۳.    
[۷] مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۳.



۱. ↑ الانتصار، ص۴۱۹.    
۲. ↑ النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
۳. ↑ لسان العرب، ج۱۰، ص۴۴۲.    
۴. ↑ مجمع البحرین، واژه «سکرک».
۵. ↑ رسائل المحقق الکرکی، ج۳، ص۲۱۶.    
۶. ↑ کشف اللثام، ج۹، ص۲۹۳.    
۷. ↑ مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۳.


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۹۴.    


رده‌های این صفحه : احکام خوردنی و آشامیدنی ها | فقه | واژه شناسی
جعبه ابزار