• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سکرکه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سُکُرکَه به معنای فقاع است که بعضی آن را شراب مست کننده معنی کرده‌اند.



سُکُرکَه با ضمّ سین و کاف اول و فتح کاف دوم خوانده می‌شود.


سکرکه(اُسکُرکه) به قول برخى لغویان به معناى فقاع است.
برخى دیگر از اهل لغت آن را به شراب مست کننده بر گرفته شده از ذرت تعریف کرده‌اند. بنابر این تعریف، مرادف فقّاع نخواهد بود.
[۲] النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
[۴] مجمع البحرین، واژه «سکرک».



این واژه در کلمات فقها مرادف فقاع به کار رفته است.
[۷] مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۳.




۱. الانتصار، ص۴۱۹.    
۲. النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
۳. لسان العرب، ج۱۰، ص۴۴۲.    
۴. مجمع البحرین، واژه «سکرک».
۵. رسائل المحقق الکرکی، ج۳، ص۲۱۶.    
۶. کشف اللثام، ج۹، ص۲۹۳.    
۷. مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۳.



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۹۴.    






جعبه ابزار