سِنَةٌ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِنَةٌ:(لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ) «سِنَةٌ» از مادّه «
وَسَن» به گفته بسيارى از مفسران به معناى سستى مخصوصى است كه در آغاز خواب روى مى‌دهد، يا به تعبير ديگر، به معناى خواب سبک است؛
در واقع،
«سِنَهٌ» خوابى است كه به چشم عارض مى‌شود.
(اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ) (هيچ معبودى جز
خداوند يگانه زنده و پاينده نيست، خداوندى كه قائم به ذات خويش است، و موجودات ديگر، قائم به او. هيچ گاه خواب سبک و سنگينى او را فرا نمى‌گيرد؛ و لحظه‌اى از تدبير جهان هستى، غافل نمى‌ماند؛ آنچه در آسمانها و آنچه در
زمین است، از آن اوست. كيست كه در نزد او، جز به فرمانش شفاعت كند؟! آينده و گذشته بندگان را مى‌داند؛ و كسى از علم او آگاه نمى‌گردد؛ جز به مقدارى كه او بخواهد. اوست كه به همه چيز آگاه است؛ و علم و دانش محدود ديگران، پرتوى از علمِ بى‌پايان و نامحدود اوست). تخت حكومت او، آسمانها و زمين را دربرگرفته؛ و نگاهدارى آن دو (آسمان و زمين)، او را خسته نمى‌كند. و اوست بلند مرتبه و با عظمت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سنة به كسره سين به معناى سست شدن بدن جانداران در ابتداى خواب است، و كلمه نوم به معناى راكد شدن بدن و خود خواب است، چون وقتى جانداران به خواب مى‌روند عوامل طبيعى كه در بدن حيوان پديد مى‌آيد حواس و مشاعر آن را از كار مى‌اندازد، و اما كلمه رؤيا معنايى ديگر دارد، و آن عبارت است از آنچه كه يک
انسان خواب رفته، در عالم خواب مشاهده مى‌كند، (كه از ماده رؤيت به معناى ديدن است).
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، «برگرفته از مقاله سِنَةٌ»، ص۳۰۱.
